Myśliwskie osobowości i ich samoloty - Gunther Scheel

Porucznik Gunther Scheel - Luftwaffe

Gunther Scheel urodził się 23 listopada 1921 w Dannenburg nad Łabą. Wstąpił do Luftwaffe w 1941 roku, dopiero po pewnym czasie uzyskując skierowanie do szkoły lotniczej. Po jej ukończeniu przydzielony został w stopniu porucznika do działającej na Froncie Wschodnim Jagd Geschwadern 54 "Grune Herz", a konkretnie do jej 2 eskadry. Latając w towarzystwie doświadczonych weteranów w ramach szkolenia operacyjnego szybko nabrał doświadczeń i umiejętności okazując się wybitnie utalentowanym pilotem. Szybko też otrzymał okazję udowodnienia swej wartości, gdyż zimą i wiosną 1943 na południowym odcinku frontu, gdzie działała jego eskadra trwały zacięte walki o panowanie w powietrzu. Pierwsze zwycięstwo powietrzne uzyskał w dniu 9 lutego 1943 o godzinie 9.20. W kolejnym locie tego samego dnia uzyskał kolejne zwycięstwo powietrzne o godzinie 15.25. W obu przypadkach zidentyfikował swe ofiary jako myśliwce ŁaGG 5, choć raczej były to Jaki 1, gdyż niemieccy piloci często mylili te samoloty. Tak zaczęła się jedna z najbardziej niezwykłych i błyskawicznych karier myśliwskiego "Experten", nawet jak na specyficzne warunki Frontu Wschodniego. W dniu 16 kwietnia 1943 Scheel miał już na koncie 16 zwycięstw, a do rozpoczęcia operacji "Cytadela", czyli do 4 lipca 1943 - było ich już 30. 

Model Focke Wulf 190 A-5 w barwach JG 54 "Gruneherz" Czarna 7. Na samolocie tego typu porucznik Scheel walczył i odnosił sukcesy podczas całej swej kariery pilota myśliwskiego.

Podczas operacji "Cytadela" wielu pilotów niemieckich osiągnęło wielkie sukcesy, ale osiągnięcia Gunthera Scheela były niebywałe nawet na tak znakomitym tle. 5 lipca w trzech wylotach porucznik Scheel zgłosił 8 zwycięstw, następnego dnia jego konto wzbogaciło się o kolejne zwycięstwo, a 7 lipca o kolejnych 7. porucznik Scheel liczbę 60 zwycięstw osiągnął w dniu 11 lipca, a 14 lipca miał już ich 68. 69 zwycięstwo zgłosił 16 lipca o godzinie 5.25, po czym kolejny raz wystartował do akcji z bazy Panikowo koło Orła. Podczas nawiązanej walki powietrznej zgłosił o godzinie 7.55 zwycięstwo numer 70. Numer 71 okazał się pechowy - o godzinie 8.05, niedaleko Bołchowa jego Focke Wulf 190 A-5 "Żółta 8" (W.nr. 710 002) zderzył się podczas walki na małej wysokości z kolejnym radzieckim myśliwcem. Porucznik Scheel zdołał przymusowo wylądować za liniami wojsk radzieckich, lecz jeśli dostał się do sowieckiej niewoli, nigdy z niej nie wrócił. istnieją świadectwa o tym, że był widziany w 1946 w obozie w Jełabuga, oraz w 1948 w Solnym, gdzie jakoby udzielano mu pomocy medycznej, lecz strona sowiecka nigdy nie potwierdziła faktu wzięcia do niewoli porucznika Luftwaffe Gunthera Scheela. Uznany został za zaginionego, następnie za zmarłego. Uhonorowano jego niezwykłe osiągnięcia nadając mu w dniu 31 sierpnia 1943 Złoty Krzyż Niemiecki, 13 września 1943 "Ehrenpokal", a 23 grudnia 1943 Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego - pośmiertnie. Porucznik Gunther Scheel był jednym z najwybitniejszych pilotów myśliwskich w historii, choć konto jego zwycięstw plasuje go na bardzo odległej pozycji na liści najlepszych pilotów wszechczasów, gdyż osiągnął swoje 71 zwycięstw w 70 zaledwie lotach bojowych, uzyskując najlepszą w historii II Wojny Światowej skuteczność podczas działań bojowych. Pamiętać należy również o tym, że wszystkie swe zwycięstwa uzyskał w ciągu jednego półrocza. Należał do grupy niezwykle agresywnych pilotów, podejmujących walkę niezależnie od okoliczności. Poza naturalnym talentem i wysokim opanowaniem sztuki pilotażu i taktyki walki powietrznej tak niezwykłe sukcesy umożliwił mu samolot na którym walczył. Był po prostu zdecydowanie lepszy od radzieckich przeciwników i porucznik Scheel potrafił tę przewagę doskonale wykorzystać. 

Focke Wulf 190 A JG 54 "Grune Herz" nieco starszej wersji - 3, przygotowywany do lotu w fińskiej bazie Immola. Zwraca uwagę żółty pas szybkie identyfikacji pod krzyżem belkowym - tylko w JG 54 stosowano taki charakterystyczny schemat malowania.