3 lipca 1940 w godzinach rannych admirał Sommerville dowodzący brytyjską eskadrą pancerników stojącą u wrót francuskiej bazy w Mars el Kabir w Algierze doręczył francuskiemu dowódcy admirałowi Gensoul ultimatum dotyczące natychmiastowego wydania francuskiej floty Brytyjczykom. Wobec odrzucenia ultimatum okręty admirała Sommerville rozpoczęły ostrzał bazy swego niedawnego sojusznika. Przyczyną wymierzenia przez flotę Wielkiej Brytanii dział w stronę okrętów francuskich był strach przed zajęciem francuskiej floty przez Niemcy. Okręty Marine Nationale schroniły się po klęsce Francji w portach kolonii w Północnej Afryce i bazach brytyjskich. Rząd Vichy utworzony przez III Rzeszę ogłosił neutralność floty wobec toczących się zmagań brytyjsko-niemieckich, ale rząd Wielkiej Brytanii postanowił mimo to zająć jednostki francuskie. 3 lipca rankiem zajęto okręty bazujące w Wielkiej Brytanii i w Aleksandrii w Egipcie, natomiast admirał Gensoul odrzucił angielskie ultimatum i doszło do masakry. Pod brytyjskim ostrzałem wiele francuskich okrętów odniosło poważne uszkodzenia, a pancernik "Bretagne" wyleciał w powietrze. Zginęło 1297 marynarzy, a 350 odniosło rany. W konsekwencji masakry w Mars el Kebir tysiące rozgoryczonych Francuzów postanowiło opuścić Wielką Brytanię i wrócić do Francji rezygnując z dalszej walki z Niemcami. Niemiecka propaganda zyskała ogromny atut i przez wiele miesięcy wykorzystywała antybrytyjskie nastroje francuskiego społeczeństwa.
Komentarze
Prześlij komentarz