25 czerwca 1876 oddziały 7 Pułku Kawalerii USA dowodzone przez pułkownika Georga Armstronga Custera odnalazły nad rzeką Little Bighorn wielką wioskę Indian zbiegłych z rezerwatu. Custer otrzymał informację o dużej liczebności Indian od swego zwiadowcy Krwawego Noża z plemienia Wron, ale świadomie ją zbagatelizował, co gorsza podzielił swe szczupłe siły na kilka oddziałków i postanowił zaatakować Indian nie czekając na posiłki generała Cooka. Custer znany był z arogancji i agresywnej postawy jeszcze w czasach wojny secesyjnej - nie cieszył się nigdy opinią dobrego taktyka, a w swej klasie w West Point był ostatni, więc braki nadrabiał szybkością działania i ofensywnym duchem i wielokrotnie naraził powierzone mu oddziały na ciężkie straty w tarciach z kawalerią konfederacką. Teraz lekceważąc Indian po raz ostatni popełnił ten sam błąd. jako pierwszy obozowisko Indian zaatakował oddział majora Reno liczący około 140 ludzi, ale natrafił na potężny opór Indian Dakota, którym przewodził Siedzący Byk. W walce padł między innymi Krwawy Nóż. Rozbity oddział Reno stracił w walce połowę ludzi, ale zdołał się połączyć z oddziałem majora Benteena i okopać. W między czasie po drugiej stronie wielkiego obozowiska Indian zaatakował sam Custer - posłał jedną kompanię kapitana Keogha wprost na obóz, sam zaś z czterema kompaniami próbował go obejść. Oddziałek Keogha zaatakowany został przy próbie przejścia Little Bighorn przez Indian Galla i został wybity - ocalał tylko siedmiokrotnie ranny koń dowódcy. Custer wpadła na przeważające siły Indian prowadzone przez Szalonego Konia i Dwa Księżyce. Kawalerzyści zmuszeni do odwrotu próbowali zająć pozycje obronne na wzgórzach na północ od Little Bighorn, ale ich pozycje szybko zostały okrążone przez Indian. Po krótkiej lecz daremnej obronie wszyscy z oddziału Custera zginęli. Bitwa pod Little Bighorn była największym zwycięstwem Indian nad wojskami amerykańskimi podczas wojen indiańskich, ale wkrótce Siedzący Byk zbiegł ze swymi ludźmi do Kanady, a Szalony Koń kontynuował walkę jeszcze przez rok po czym złożył broń wciąż stojąc na czele 800 wygłodzonych i wyczerpanych wojowników.
Komentarze
Prześlij komentarz